Świat nadziemny i podziemny tworzy krajobraz rezerwatu. Na zewnętrzny pejzaż składają się przeniknięty światłem las i unikalna roślinność rozwijająca się na glebie będącej wynikiem działalności neolitycznego człowieka. Świat podziemny to labirynty korytarzy, z grą światła, generującą różnorodne napięcia na fakturach skały wapiennej, przetykanej połyskującym krzemieniem pasiastym. Obserwacja górotworu i możliwości własnego ciała oraz technologia wydobycia determinowały kształt i wymiary korytarzy oraz komór. Uważny widz dostrzeże niemal namacalnie obecność górników, którzy opuścili kopalnie tysiące lat temu. Znaki pozostawione na ścianach wyrobisk i inne świadectwa kultury materialnej pochodzące z okresu neolitu mają w sobie niezwykłą pierwotną wrażliwość. W swojej prostocie wydają się być zaskakująco współczesne w wyrazie.

Koncepcja muzeum stanowi próbę przekazania tego niezwykłego napięcia. Bezpośrednią inspiracją były megalityczne zespoły budowli, jakimi były grobowce kujawskie pochodzące z okresu eksploatacji kopalni neolitycznych na terenie Krzemionek. Założenia te są w krajobrazie znakami, sygnałami ukrytej wewnątrz wartości.

lokalizacja: Krzemionki

data: 2007

powierzchnia całkowita: 4374 m²

zespół projektowy: arch. Marek Wawrzyniak, stud. Karol Wawrzyniak, stud. Karolina Sznajder